woensdag 5 december 2012

Feestdagen!

Vannacht gedroomd van een groots feestmaal waar geen hapje , zonder vlees erin verwerkt, werd geserveerd....... Een bijzondere droom die me lange tijd vannacht heeft achtervolgd..
Zelf ben ik in de luxe positie dat ik het zonder vlees en vis kan en door mijn omgeving niet wordt gedwongen iets te nemen. Zelfs kan ik seizoensgroenten eten die ik lokaal aanschaf en die particulier worden gekweekt. Op de fiets gehaald, zonder gif laten groeien, de wind doet voor sommige gewassen wonderen. De aardappelen hoeven niet gepoeierd en staan los in een kist met een deken erover.
Dus ik kan redelijk gewetensvol door het leven.
Echter met die kanttekening dat mijn honden wel echt vlees krijgen. Dus mea culpa, het boetekleed past mij toch ook.

Nu de feestdagen er weer aankomen moet ik denken aan alle dieren waarvoor er geen feestdagen zijn. Slechts slachtdagen na een onwaardig bestaan.
 Op hondenfora probeer ik wel eens een kritisch woord richting vleeseters te schrijven, maar de selectieve verontwaardiging over dierenleed blijf opgeld doen.
Het is voor ons Nederlanders een crime hoe slecht de Roemenen met hun zwerfhonden omgaan. Graag veroordelen wij deze 'dierenmishandelaars'. Als ik dan zeg dat varkens intelligenter zijn dan honden en wij in Nederland die georganiseerd slechter behandelen dan de Roemenen hun zwerfhonden , blijft het stil. De extensieve varkenshouderij die Roemenen hebben, wordt door 'Brussel' geblokkeerd. Nergens heb ik zulke goeie omstandigheden gezien voor enkele varkens, als in Roemenië.

Ik herinner me levendig de dag waarop ik naar het slachthuis ging in het noorden van  Nederland om pens voor mijn honden te halen en met mijn schoenen in het bloed van het pas geslachte varken terechtkwam. Het was overigens een keurig slachthuis. De dieren , zij het in shock voor de dingen die komen gingen, werden goed en vakkundig behandeld. Trouwens ze waren beter af zo, want wanneer heeft u voor het laatst een varken buiten gezien?
Ook stond ik eens te wachten voor een dicht hek waar alle melkkoeien langs liepen, het was tijd voor de machine. Terwijl de placenta er nog half uit hing , had de pasbevallen koe te gaan. Het loeien van de koe naar haar kalfje ging me zo door merg en been dat ik vanaf die dag alleen nog een kopje koffie met melk drink en niet meer. Ik had er nooit bij stil gestaan dat koeien ieder jaar moeten kalveren om hun melkproductie op gang te houden maar dat ik nooit een kalf bij een koe zie staan in de wei.
Dames stelt u zich eens voor dat u net bevallen bent en uw kind wordt naar een andere verdieping gebracht om het daar met de fles groot te brengen? U hoort het huilen maar mag er niet bij? Keurig, hygiënisch, vakbekwaam gehandeld maar het hele leven op afstand?

Voor mij hebben de feestdagen geen prettige associatie meer. Zelf kom ik uit een nogal burgerlijke omgeving en weet ik hoe er met dit soort gelegenheden en principes wordt omgegaan.
December is een maand om uit te zitten en zo min mogelijk diners te bezoeken. En als het dan januari is ben ik blij dat de 'feestdagen' weer een jaar voorbij zijn.

Voor de mensen die niet alleen van hun huisdieren houden maar ook van andere dieren:
http://www.wakkerdier.nl/vee-industrie/  en er schijnt hoop voor het varken te zijn : ww.buitengewonevarkens.nl/buitenvarkens/zichtbaar-in-het-landschap

Als wij vol eigendunk wijzen naar de splinter in de ogen van onze buitenlandse partners dan hoop ik dat een enkeling zichzelf toch eens achter de oren krabt ende balk in eigen ogen met betrekking tot onze  'vleesproductie-industrie' eens oplicht en zegt: maar wij zijn minstens net zo slecht!

 
Tonight I dreamed of a grand feast where no bite, no meat incorporated, was served ....... A special dream me a long time last night has haunted ..I myself am in the fortunate position that I can without meat and fish by my surroundings and not be forced to take something. Even I can eat seasonal vegetables that I buy locally and privately grown. On the bike achieved without poison grow, the wind does wonders for some crops. The potatoes do not gepoeierd and are loose in a box with a blanket over it.So I can reasonably conscientious through life.However, with that caveat that my dogs really get meat. So mea culpa, the sackcloth suits me yet.
Now that the holidays are coming back I think of all the animals which are not public holidays. Only days after slaughter an unworthy existence.
 
On the dog forums I try to be a critical word toward carnivores to write, but the selective indignation about animal keep premium do.It is a crime for the Dutch how bad the Romanians with their stray dogs deal. Like we condemn this "animal abusers". When I say that pigs are smarter than dogs and we in the Netherlands organized worse deal than the Romanians their strays, it remains silent. The extensive pig that Romanians have, by 'Brussels' blocked. Nowhere have I seen such good conditions for some pigs, as in Romania.
I vividly remember the day I went to the slaughterhouse in the north of the Netherlands to pin for my dogs to fetch and with my shoes in the blood of freshly slaughtered pig ended. It was also a neat slaughterhouse. The animals, albeit in shock for the things to come, were properly and professionally handled. Besides they were better off as since when did you last have a pig outside?Also, I was once waiting for a closed gate where all cows walked along, it was time for the machine. While the placenta is still half hanging out, had pasbevallen cow to go. The mooing of a cow to her calf went through me like marrow from that day that I only drink a cup of coffee with milk and no more. I had never thought that cows have calves every year to keep their milk supply but I never see a calf in a cow standing in the meadow.Ladies just imagine that you just had a baby and your child to another floor to put it there with a bottle to bring? You hear the cry but should not there? Neat, hygienic, professional acted but lifetime away?
For me, the holidays no more pleasant association. I come from a rather bourgeois environment and I know how to deal with this kind of occasions and principles are handled.December is a month to sit out and minimize dinners to visit. And if it January I am pleased that the 'holidays' another year passed.
For those who not only love their pets but also of other animals:http://www.wakkerdier.nl/vee-industrie/ and there seems to be hope for the pig: ww.buitengewonevarkens.nl / outdoor pigs / visible-in-the-landscape
If we are full of conceit pointing to the mote in the eyes of our foreign partners, I hope a few himself yet again behind the ears scratched income beam in our own eyes regarding our 'meat industry' once lit and says but we are just as bad!

translated by google..

woensdag 14 november 2012

Één jaar herder Tabor

Een jaar is Tabor nu bij ons , en niemand heeft deze leuke herder geadopteerd..........
We zoeken nog een warme mand voor deze speurhond in wording ;-)

Toegegeven, hij is gekomen met veel moeilijk gedrag. In Roemenië is het voor sommige honden een erg zwaar bestaan. Als gevonden pup opgesloten worden in een groot (goedbedoelend) asiel , is niet de beste start.
Tabor heeft veel geleerd dit jaar: mensen vertrouwen, goede manieren bij onze kattenvrienden, rennen naast de fiets, lange tochten met het paard, denkarbeid als spoorzoeken, eten vinden in de tuin en verstopt speelgoed apporteren, goed aan de lijn leren lopen en kunnen volgen , ook zonder lijn, en last but not least overmatige reacties achterwege laten.
Daarbij vond hij het al heerlijk om lekker uit te waaien op het strand en zijn neus te gebruiken in het bos. En houdt deze jongeman erg van zwemmen!! Ook kan hij het goed vinden met andere honden.
Autorijden vind hij alleen leuk als hij naar zijn favoriete uitlaatplekken gaat. Maar met de bus en trein is geen probleem. Ook kan Tabor geruime tijd bij uw afwezigheid op het huis passen. En komt uw sloffen apporteren als u thuis komt.
Tabor heeft een goed en aanhankelijk karakter. Is een trouwe hond die graag complimenten ontvangt van zijn baas. Achter zijn soms stoere uiterlijk schuilt ook een klein hartje.
De toekomstige baas moet consequent vriendelijk en doortastend met herders zijn.

Daarom deze oproep voor onze levenslustige Tabor: wie weet deze knul te waarderen?


donderdag 8 november 2012

Karabash Bruno en Akbash Bulut






Bruno op 7 november 2012 op een 3 uur durende tocht door polder en bos....
Bulut en Bruno dagen elkaar regelmatig uit...
Bruno zoekt overigens nog steeds naar 'zijn' gezin.......
Bulut wil graag de baas spelen
Bruno is tolerant en zit er niet mee
Beide kunnen goed met elkaar overweg
Bruno is zeer gelukkig hier en neemt alles met diepe teugen in zich op



Bruno destijds in asiel in Göcek:



 

maandag 22 oktober 2012

Roki....

Niet in alle gevallen zijn er successen te melden.
Roki de grote Maremmanoreu van 5 jaar die apart in een kennel opgesloten zat vanwege zijn omvang , is onder onbekende omstandigheden overleden.
Toch ben je opgemerkt grote Roki. Je zult beter af zijn daar waar je nu bent.......

vrijdag 12 oktober 2012

Bruno's eerste busreis...


Ging van Petten naar Schoorl centrum via de A9 omdat de Heereweg  niet toegankelijk is voor verkeer..
Bruno blijft ons iedere dag in positieve zin verbazen. Ook vandaag.

Gisteren werd Bruno volledig werd goedgekeurd door de dierenarts. Met extra aandacht en onderzoek naar zijn motorisch functioneren en zijn gewrichten. Hij bleek 100% in orde.

Dus planden we een stevige tocht vanaf Schoorl centrum - daar de duinen in van Staatsbosbeheer- terugwandelend naar Petten, al met al ongeveer 10 km.
Bruno stapte voor het eerst de bus in sinds hij bij mij is, nu 6 maanden., alsof het dagelijkse praktijk is. Klapdeur open met een sis en naklapperend bij volledige opening, Bruno loopt gewoon naar binnen. Wij zaten op het middenstuk waar de meeste ruimte is en het meeste motorgeronk. Terwijl mijn Podenca hijgt en trilt van de stress, Bulut zo dicht mogelijk bij de deur wil zitten om eruit te kunnen, blijft Bruno geheel rustig en beheerst op zijn derrière zitten. Mij aankijkend: wat gaan we nu weer doen baas?
De rit duurt niet zo lang, we hebben een perfecte chauffeur die 'heilig' bochten draait en vraagt waar we er uit willen......? Oh meneer, we willen het natuurgebied in dus bij de volgende kruising of de bushalte die daarop volgt? Meneer is een serviceverlenende chauffeur en we hebben enorm geluk, want we worden bijna voor de deur van de boswachterij afgezet.

Daar begint onze mooie tocht met veel geuren, het heeft veel geregend vannacht en het najaarsbos is op zijn best.In gelijkmatige cadans, de wijze waarop Bruno loopt, worden de kanten van het pad op geuren onderzocht. Heerlijk om te zien dat hij veel zijn neus gebruikt, daar zijn wij altijd blij mee.
Het is droog, het is beschut en er komt zelfs een matig zonnetje te voorschijn. Ik moet verschillende kledingstukken om mijn middel binden om mijn opvliegers de baas te blijven. En de voorspelde 12 graden geloof ik niet.Het is veel warmer.
Zonder al te veel woorden stiefelen we het bergachtige bos door om de door brand getroffen delen te doorkruisen. Behalve paddenstoelen groeit er nog altijd bijzonder weinig. Een trieste aanblik van wat een enkeling kan aanrichten in ruil voor wat aandacht.
Aan de rand  van het reservaat veranderd het landschap meer als duingebied. In een pannetje besluit ik een half uur te stoppen om Bruno even rust te gunnen. Bruno en Bulut liggen als broers die het goed met elkaar kunnen vinden dicht naast elkaar. Vellah mijn Podenco ligt een pannetje verderop en steekt af en toe haar zwarte oren boven het helm uit.

Het laatste stuk voert ons over de 5 km lange Hondsbossche zeewering, een lang recht stuk met de zee links en de polder rechts.Verdwalen is onmogelijk.
Met de wind in de rug nadert vanuit zee, een nieuwe depressie. Zo ver het oog reikt is het grijs en grauw en het zicht wordt beperkt. Auto's voeren hun lichten, toeristen proberen zo snel mogelijk bij hun appartement te geraken. Ik ben blij dat het nu wat kouder is zowel door de wind als de regen, zodat ik alles weer aan kan trekken. Al snel merk ik dat we doorweekt zullen raken vanaf halverwege bovenbeen tot in de schoen. Niets aan te doen , gewoon doorlopen.

Bruno en zijn vriend Bulut lopen de gehele weg achter me. Deze 'zware jongens' verzetten de kilometers zonder al te veel problemen. Twaalf jaar oude Vellah, danst haar weg voor mij uit. Onderweg op zoek naar muisjes. Als we bijna bij het dorp zijn heeft de rottende vis op de wallenkant op beide Turken een enorme aantrekking. Ik lijn ze aan want de vis ligt er al de hele week en kan niet meer gezond zijn.
Vier uur na vertrek arriveren we weer thuis. Het laatste stuk zijn we lekker drooggewaaid. De honden zijn moe maar niet uitgeput. Eenmaal de voordeur door zoeken zij hun plek en vallen subiet in slaap.
Bruno's eerste busreis was een succes.


maandag 24 september 2012

Turkse zwerfhonden in gevaar door Turkse politiek

Deze link verwijst naar de site waar het allemaal wordt uitgelegd:


http://www.change.org/petitions/the-prime-minister-of-turkey-stop-turkey-s-proposed-death-camps-for-stray-animals?utm_campaign=new_signature&utm_medium=email&utm_source=signature_receipt#share


woensdag 19 september 2012

Tabor te Schoorl

Tabor is veranderd , we hebben meer contact nu. Hij is een energieke hond en omdat het natuurgebied van Schoorl weer opengesteld is voor loslopende honden , mocht hij gisteren mee naast het paard.

Eerst vanuit Petten naast de fiets naar het paard. Hij ging mee de wei in en werd in mooie longeercirkels gejaagd door weidegenoot Jonas een forse Fries. Tabor liep voor zijn leven, doodeng zo'n grote zware zwarte..... En Jonas vond het een leuk spel op zijn wei.
Player was al snel opgezadeld en we liepen door de berm de polder uit richting duinen en paardenpad. Het waaide flink, de paarden zijn dan altijd wat heftiger, zo ook mijn Oldenburger. Maar hij houdt er ook van de  honden tot de orde te roepen en Tabor cirkelde teveel om hem heen. Dit moest stoppen. Met een heftige hoofdbeweging dirigeerde Player Tabor naar de achterste regionen, daar moest ie naartoe en blijven. En voorwaar met mijn mond open van verbazing verstond Ta de taal van het paard in een maal!

Zo liepen we in rustige stap, draf, stapjes richting de oversteek bij de restaurant Berekuil. Het laatste stuk dat omhoog gaat, aan galopperend terwijl we nooit voorrang krijgen van de fietsers of wandelaars, maar tot nog toe ging het goed en zo ook nu.
Tabors tong hing zowel rechts als links buitenboord, door de  koeien die in het gebied geplaatst zijn kunnen we niet meer naar de waterplekken om vocht te tanken. We moeten de uren durende rit geheel op een droogje staan. Koeien gaan voor alles bij Staatsbosbeheer . De Schotse Highlanders zijn hot.

Tabors conditie is voortreffelijk! Hij moest met zijn korte pootjes (Player is zo'n 1.72m, terwijl Taatje slechts ruim een halve meter hoog is...) de enorme benen van Player bijpoten. En hij deed dit vol overgave. Als we door zonniger beschutte gebieden liepen hing het tongding verder naar buiten. Als we meer de schaduwkoele delen doorkruisten dan bleef zijn temperatuur normaal. Maar Ta deed zijn best : meter voor meter , kilometers lang.
En Player pestte hem af en toe en speelde met hem door te versnellen, draaiend en wendend om Tabor op het 'verkeerde been' te zetten.
Ik genoot van het spel de kracht en de wendingen in een schitterende omgeving tijdens spannend weer. Wat een heerlijkheid.
Uiteindelijk na 4 uur kwamen we weer terug in de polder. Bij de wei legde ik Tabor met riem aan de bakfiets vast. Hij lag direct opgekruld te slapen.
Player zette ik weer bij zijn maten op de wei na een flinke portie welverdiend voer. Hij en ik waren niet echt moe. We hadden ons ingehouden voor de hond.
Uiteindelijk moest Ta nog naast de bakfiets, waar het zadel in lag, terug naar huis rennen. Ik probeerde een aantal maal of hij door vermoeidheid zich in de bak liet dirigeren ,erin zitten lukte, maar zodra ik deze in beweging zette, sprong hij eruit. Er zat niet anders op dan hem de laatste kilometers nog te laten rennen.
Ik hield het elektrische deel uit en fietste zo langzaam mogelijk naar huis.
Tabor was blij met de roedel en begroette ze heftig. Het kostte hem moeite zijn rust te vinden. Na een uurtje overviel hem de slaap. En alhoewel het vannacht stormde, hagelde en er heftige onweer was, heb ik hem niet meer gehoord.
Beste brave Tabor, je bent een hele leuke hond.

dinsdag 10 juli 2012

Workshops Betty Heideman

Voor Hond en Mens : de nieuwe workshop Dog Mindfulness

Dog Mindfulness is een middag workshop waarin je samen met je hond gaat kijken welk element het beste bij jullie past (Water, Aarde, Vuur of Lucht) en hoe je door het kiezen van een element kan leren meer in het NU te leven en het verleden los te laten. Dit doen we door middel van korte meditaties / visualisaties. Je hoeft geen ervaring hiermee te hebben om deze workshop te volgen.  Deze workshop vermindert stress en verbetert de concentratie. Het brengt ontspanning in geest en lichaam. De workshop is inclusief CD met muziek en de meditaties.
Soft Touch is meer dan een zachte massage, het is een verdieping van de band tussen Hond en Mens.  In een ochtend leer je de techniek van energie overbrengen, waar je samen van tot rust komt en de balans (terug) brengt in jezelf, in je hond en in jullie relatie. Het is voor iedereen te leren, de workshop wordt met hond gevolgd. Het is geen zweverige workshop maar een leuke, intense ervaring! 

Zie de Impressies op de site voor foto’s, video’s en reacties. Soft Touch wordt al 3 jaar met veel succes gegeven door Trainer en grondlegger van de Soft Touch methode: Betty Heideman in Nederland, Belgie en Frankrijk.
Op de site vindt u alle data en locaties. Wacht niet te lang met inschrijven want het aantal deelnemers is beperkt.
Met warme groet
Betty Heideman
trainer Soft Touch en Meditatie met honden www.hondenworkshops.net
Vakantiehuisjes Frankrijk www.hondenopvakantie.com

maandag 2 juli 2012

Summer Holiday in Holland!

Bulut and Bruno two mates
Early in the morning , live starts at the beach!

I'm sorry but if I 'turn' the foto it will be like the one here on the left....?

So please turn your head in order to see it properly ;-)).
Charming little black and white Vellah, with her strong mind

Is the sea already getting warmer?

Aging but stil happy and lifely. She is sooooo special!

Deerhounds, playmates from Bulut. He finds them a bit scary because of their seize....


 Untill now Bruno never met them.... he is also impressed by these 'ponyseized' dogs!


But after a while wants to know more about them, he likes other dogs very much! Not yet playing with them though....





Here ends our walk.
The summer, perhaps not very hot, is good here on the beach. Bruno , Bulut and Vellah have not a bad life here in Holland. And the joy happyness can be read from there eyes. I'm happy to have such nice , kind, caring pack of secondhand dogs. I think : 'secondhand roses' can flower whenever you take good care of them!

 Update 4th July 2012

Bruno (alias The Big Friendly Giant) allready made it to the news! 
In order to find him a home, www.wereldpootjes.nl publiced this mister Brown in their magazine....
 http://www.wereldpootjes.nl/CampaignProcess.aspx?A=View&VID=11539009&KID=27460
This is not a bad beginning to life in the Netherlands. Thank you Petra from 'wereldpootjes'.                          

dinsdag 19 juni 2012

Bruno past perfect in het 'Hollandse Landschap'!

 Bruno, grote jongen turend over de polder!
Het is de absolute GVR (Grote Vriendelijke Reus) van Roald Dahl. Een zachtaardige compagnon op lekkere wandelingen.
Het grootste probleem bij hem is: foto's nemen op afstand. Hij komt iedere keer als ik door mijn knieën buig direct aangelopen.
 Zoals te zien, kijkt hij voortdurend om , waar is het vrouwtje. Hij houdt inmiddels ontzettend van op stap gaan: het strand, de zeewering/dijk, en het bos daar loopt hij graag.



Bruno reageert niet op paarden op het strand zo hebben wij laatst ontdekt. Hij is er trouwens ook niet bang voor. Hij heeft een brede kijk op de wereld: leven en laten leven.....
Als Vellah nog wel eens achter vogeltjes aan wil jagen denkt onze Bruin: ach ja , meisjes... en laat haar rustig lopen.

Bruno heeft schitterende ogen, een uitermate zachte vacht die wel wat onderhoud nodig heeft.

Het is vandaag erg warm en daarom zoekt hij verkoeling bij het water. Maar zwemmen en apporteren zit er voorlopig niet in bij deze 'badgast'.
Op de achtergrond zijn vriendin Vellah de podencomix van 12jr. Bruno is zo zachtaardig en nog wel timide, dat hij van hard stemgeluid al 'in elkaar 'duikt. Zijn toekomstige baas moet dus wel een sensibele ziel hebben en niet stoer omgaan met deze bruine jongen die best groen in het leven staat.

Op dit moment kunnen we geen slechte eigenschap aan Bruno toedichten: hij is speels, vriendelijk, zachtaardig, zeer sociaal naar alle honden en katten. Hij is rustig, luistert goed naar de weinige commando's die hij kent en blijft graag bij je in de buurt. Aan de lijn merk je niet dat er een hond aan vast zit. Hij kan een tijdje alleen blijven, zorgt voor rust in de roedel , is zeer evenwichtig en gelijkmatig van stemming en vind de keuken absoluut zijn domein. Dat betekent dat er niet meer geroofd kan worden door anderen ....:-)) en daar is de tijdelijke bazin zeer blij mee.

woensdag 23 mei 2012

New kid in town!

 Update 30-06-2012  Hassan and his 'sweetheart' Mila

 Hassan teaches his dreamqueen Mila some survival skills. Eating macaroni with flesh is one of them. It doesn't matter if this was meant for the dogs. So Mila takes her Turkish friend very seriously and is eating macaroni for the first time of her life.;-))
They are just snapshots to catch the moment....
Of course she doesn't eat as quickly jet as Hassan. There is enough time to look at the camera......
Hassan and Mila are doing very well together. Mila as a little princess coming from a renowed breeder is playing her game 'hard to get' . But she is unexpectetly fond of her Turkish prince from the streets. 












Hassan and Mila grow towards each other every day still. Hassan respects her if she doesn't want to play or him in her surrounding . He just waits , he has time, later he can try again. But more and more I see the one not there without the other. And eating , just for fun, from one bowl is another milestone.
It seems to me that the animals coming from Turkey are very, very , very kind, majestic and charming. I cannot imagine live anymore without those beautyfull dear creatures: Hassan, Bulut, Bruno.


June 12th 2012

HASSAN we call him, has arrived past weekend. He is wonderfull. Kind, soft skinned, a mr. Handsome and very gentle towards my Abesinian cat. His voice is very soft and insecure.
He travelled by plane, car, bus and train and didn't make a sound whilst in his box. Because he can't see in stereo , he has to learn about distances. Therefore it is better if he stays indoors. He can't measure distance because of his one eyesight. 
Hassan likes food very much, he eats it all at once. He is exploring what to do with all four dogs, a scary many. And he likes travelling on my neck through the house.
Purring is a frequent heared noise coming from our newly arrived black and white. He is prettier then the photo's. Has a rather long body and a soft shining skin. A very relaxt type of cat.

We call him Hassan because his roots are in Turkye , and we find we should honour this in his name. And on the airport we met a real animal friend that devoded his care for the handicapped animals, by this name. Hassan means beautyfull, and is a short male name. Our Hassan has a beautyfull caracter and is a handsome little tomcat!
Prince Hassan I at his trone....;-))


Without any adaptation problems to his new life!

He has this beautyfull tail

Hassan is blinking with one eye, permanently  ;-)

He likes to pear through the window...


Hassan is adopted by us but there are more lovely cats awaiting a permanent home here in Holland. They are in foster care by Animal Care Projects. Honey, Beauty, Doutzen, Zoe and Jasper are looking for a permanent home! Please send an email to animal care projects if you want to see there photo's .
Honey
Beauty













Tomcat komt in juni naar Nederland en we hopen dat hij zich bij ons snel thuis zal voelen. Hij komt uit Turkije, het land van de geweldige Bruno en Bulut.
In het land der blinden is eenoog koning ;-)
Hij komt uit Marmaris en via Animal Care Projects komt hij naar Nederland
.